مقایسه دو روش ارزشیابی معمول و 360 درجه در ارزشیابی مهارت‌های بالینی دانشجویان کارشناسی اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال تحصیلی 92-1391

  زمینه و هدف: استفاده از یک روش جامع و مورد تأیید صاحب‌نظران در ارزشیابی بالینی اهمیت ویژه‌ای دارد. هدف از این مطالعه، مقایسه دو روش ارزشیابی 360 درجه و معمول در ارزیابی مهارت‌های بالینی دانشجویان کارشناسی اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی کرمان در واحد درسی کارآموزی تکنیک اتاق عمل بود.   روش کار: پژوهش مداخله‌ای و تک گروهی حاضر بر روی دانشجویان ترم 4 مقطع کارشناسی پیوسته اتاق عمل (که واحد کارآموزی تکنیک اتاق عمل را می‌گذراندند) در بخش اتاق عمل جراحی بیمارستان شهید باهنر کرمان انجام شد. ابزار مطالعه پرسش‌نامه بود که 24 دانشجو و 2 مربی آن را تکمیل کردند. داده‌ها به وسیله نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های Independentt t و Paired t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.   یافته‌ها: میانگین سنی شرکت کنندگان 56/0 ± 20/21 سال بود که بیشتر آن‌ها را زنان تشکیل دادند. میانگین و انحراف معیار نمره کل ارزشیابی معمول و 360 درجه دانشجویان بر مبنای نمره 20 به ترتیب 86/0 ± 66/17 و 88/0 ± 88/17 به دست آمد. تفاوت معنی‌داری بین میانگین نمرات ارزشیابی معمول و 360 درجه وجود نداشت (100/0 = P ). دانشجویان با دادن امتیازات 77/64 ± 12/6 و 49/08 ± 11/38 بر مبنای 100، به ترتیب از روش ارزشیابی معمول نارضایتی نسبی و از روش 360 درجه رضایت نسبی داشتند که اختلاف معنی‌داری بین رضایتمندی کل دانشجویان از این دو روش ارزشیابی مشاهده شد (001/0 > P ). مربیان نیز با دادن امتیازات 64/6 ± 51/47 و 84/9 ± 98/85 بر مبنای 100، به ترتیب از روش ارزشیابی معمول نارضایتی نسبی و از روش 360 درجه رضایت کامل داشتند .   نتیجه‌گیری : نتایج ارزشیابی 360 درجه دانشجویان با ارزشیابی آنان توسط مربیان مشابه بود. با توجه به رضایت نسبی دانشجویان و رضایت کامل مربیان از روش ارزشیابی 360 درجه در مقابل نارضایتی نسبی دانشجویان و مربیان از روش ارزشیابی معمول، به نظر می‌رسد که کاربرد روش ارزشیابی 360 درجه در ارزشیابی مهارت‌های بالینی دانشجویان اتاق عمل می‌تواند در اصلاح وضعیت نارضایتی آنان از ارزشیابی بالینی کنونی مفید واقع شود .